İnsan bebekler aslında tam olarak gelişmeden doğuyormuş, yani tamamlayamadığımız gelişimimiz bizimle birlikte uzun zaman geliyor gibi. Bebeklerde gelişim ancak 1,5 yaşından sonra tamamlanıyormuş. İşte aradaki açağı kapatmak için de sonra yine çabala dur.
Kişisel gelişim kitapları, danışmanlar, psikologlar, kişisel gelişim uzmanları ve popüler koçlar… liste öyle uzayıp gidiyor ki.
Bize hasar veren şeyleri temizlemeye çalışıyoruz zihnimizden ya da bazen barışmaya çalışıyoruz.
sen barışabildin mi?
Mesela seninle zorla birlikte olan erkek arkadaşınla yaşadığın tramvayı atlatabildin mi? Babanın her gün için bir alkolik olmasını atlatabildin mi? çocukken yaşadığın tacizleri atlatabildin mi? platonik olarak aşık olduğun kişinin en yakın arkadaşınla birlikte olmasını, aldatılmayı, terk edilmeyi ya da ne bileyim işte aklına gelen büyük travmaları atlatabildin mi?
Ölümün kıyısından döndüğün bir anı ya da katilin olacağını düşündüğün biri ile geçirdiğin dakikaları?
Şu an da yaşadığın her kötü şeyin sebebi bunlar mı?
Şimdi sen de daha kötüsünü yaparsan kendinle barışacak mısın?
Dünyanın çukurun batınca uzaklarda bir yerlerden bir el uzansın seni alıp çıkarsın istiyorsun. O elin sahibi kim biliyor musun? Sensin ve kendinden başka kimse sana gerçekten el uzatmayacak.
İzlediğin filmleri, okuduğun kitapları ya da yaşadığın her şeyi unutursan o zaman sen, sen olamazsın… Düşünsene bir çok şeyi sildiğinde belki gerçekten yaşamak istediğin bir anı da yok etmiş olacaksın. Şebnem ferah şarkısı ile öğrendiğim muhteşem bir Nietzsche şiiri vardı.
Denizleri seviyorsan, dalgaları da seveceksin. Sevilmek istiyorsan, önce sevmeyi bileceksin. Uçmayı seviyorsan, düşmeyi de bileceksin. Korkarak yaşıyorsan, yalnızca hayatı seyredersin.
Her şeyi en güzel geçmişte bırakarak öğrenirsin. Yani geçmişte yaşadığın her şey seni sen yapan şeyler ama onlar artık geçmişte kaldı. Sana yapılanlar, senin yaptığın hatalar, yapmadıkların için duyduğun pişmanlıklar.
Her akşam kafanda onlarca sorunla giriyorsun yatağa maaşım az, terfi almalıyım, keşke orada şunu da söyleseydim, keşke bana yazsa, keşke daha çok yapsaydım ya da daha az… İşte sen bu keşkelerin toplamısın ve hepsi senin elinde.
Yaşlanıyorum ve bunu sevmeye başladım.
Hayatımda yaşadığım her şey için kendime teşekkür ederim, doğru ya da yanlış hiç ayırmadan her şey için…
Hoş geldin Kasım