Migrenli geceler, gelmeyen sabahlar

Migren gelmiş! Kafanın sol tarafının söküp atmak istersin. Sol gözünün üzerine bir perde iner bulanık görüş seviyesinde ilaç çekmecesini karıştırırsın. Eline ilk gelen ilaç ile acılarını dindirmeye çalışırsın.

Bütün gece biraz olsun uyuşup uyumak istersin. Sabaha kadar rahat bir pozisyon arayıp durursun. O pozisyonu buldun mu kaybetmek istemezsin. İlk geceler zor geçer alışması çok zor olur. Sonra bu acı tüm benliğini ele geçirir tatlı tatlı bir sancı olmazsa olmaz dersin. Hayatının bir parçası halini alır.  Acılara alışıyoruz çünkü.