Bazı kadınların kaderi yeğenlerini ya da arkadaşlarının çocuklarını sevmekten ibarettir. Doğarlar, diğerlerine benzemeden yaşarlar ve ölürler…
Sevgilerini paylaştırmak zorunda oldukları öz bağları olan çocukları yoktur. Belki bu nedenle diğerlerinden daha farklı düşünürler.
Kadınlar neden birbirini anlamaz diye düşünürdüm. Neden her kadın benzer kaderi yaşarken birbirlerine kötü şeyler söyleyebilirler ya da birbirlerinin arkasından konuşurlar diye düşünürdüm. Her kadın için toplumun çizdiği kader; belli bir yaşa gelince ( 18-25) evlenmeli hemen ardından bir çocuk yapmalı, hali vakti yerinde ise ikinciyi de doğurmalı ve devam etmeli. Sonra çocuklarına analık yapmalı. Oğlunu hep daha fazla severek ve koruyarak şımartmalı, onunla kız arkadaşlarının muhabbetini etmeli ama kız çocuklarında her zaman daha katı davranmalı. Erkek arkadaş mevzusu mu? O da ne? “Benim kızım asla yapmaz öyle şeyleri” demeli.
Neyse konumuz aslında bu döngüde bulunmayan kadınlar. Hiç çocuk sahibi olmaya özenmeyen, çocuk sahibi olmak için çabalamayan ve diğerlerine benzemeyen kadınlar.
Etrafınızda bulunan 35 ve üzeri yaşlarda ve çocuk doğurmamış birkaç kadından bahsediyorum yani bizler…
Biz kardeşlerimizin ya da büyüklerimizin çocuklarını severiz, arkadaşlarımızın çocukları okula gider karne alır, buna seviniriz.
Bağrımıza basacak bir çocuk sahibi olmamamızın nedenleri birbirinden farklı olabilir. Kimimiz yaşını başını almış ve artık doğurganlığını kaybetmiş olabilir. Kimimiz de annelik duygusunu hiç tatmak istememiş olabilir. Ama hepimizin üzerinde toplum tarafından “Neden çocuk yapmadın?” baskısı vardır. Özellikle evli ve çocuksuz bir kadınsanız bol bol bu soruları duyarsınız.
Benim annem defalarca çocuk yani torun talebini dile getirmiş ve en sonunda “ yapayalnız öleceksin” diyebilmişti. Ne kadar acımasızca bir yaklaşım değil mi? Ama ona öğretilen buydu, çocuk yap, çocuk biriktir ve o biriktirdiğin çocuklar yaşlanınca sana baksınlar. “Bir anne bunu nasıl söyler?” der gibisin… Çünkü saftır, çünkü hayat ona sadece bu döngüyü öğretmiştir. Çünkü evladı yalnız kalmasın ister…
Ülkemde Cumhurundan, Başına tüm meclis benim yumurtalıklarımı diline dolamışken, bir de annem laf etmiş çok mu?