Hangimiz Sevmedik Çılgınlar Gibi?
Bir şarkısı vardı Candan Erçetin’in her parçasını bir yere bıraktığı şarkı. Şarkının adı “Parçalandım”.
Şarkının sözleri
Parçalandım
ve her bir parçamı ayrı yere bıraktım
Evet parçalanıyoruz ama bitmiyoruz, her bir parçanın yerini başkalarından aldığımız yeni parçalar ile dolduruyoruz. Hayatımıza giren- çıkan her insandan yeni bir şeyler öğreniyoruz. Hayatımızın gecesinden, gündüzünden, sevincinden, hüznünden hepsinden birer dolgu maddesi çıkartıyoruz.
Baktığımız her yerde, dinlediğimiz her şarkıda, yediğimiz yemeklerde bazen çocuk seslerinde hatta bazen komşudan gelen çığlıklarda… Hepsinde hayatımızdan bir şeyler buluyoruz. Dünya o kadar rutin işliyor ki… Tek acı çeken, yalnızlıktan şikayet eden, aldatılmaktan bahseden, güçlü rolü oynamaya çalışan insan sen değilsin…
Yapayalnız olup “günaydın” bile diyemeden güne başlayan insanların soğukluğu içimi titretti.
En kötüsü de çok ama çok susadığın zaman bir bardak su getirir misin diyeceğin nazının geçeceği birinin olmaması. Dilin damağına yapışır, yine de öyle çok üşenirsin ki…
Bazen ışığı kapatmaya bazen, pili biten kumandası yüzünden uzaktan yönetemediğin televizyonu kapatmaya üşenirsin. En çok yemek hazırlamaya üşenirsin. Ekmek arası peynire, kupkuru olmasın diye domates eklersin.
Öyle bir sıkkınlık, bıkkınlık… Hele bir de bu yalnızlığa depresyon eşlik ediyorsa..
Günlerce aynı kıyafetler ile dolaşmak, aslında ne dolaşması aynı kıyafetler ile oturduğun yerden kalkmamak…. yataktan çıkmamak…
Buz gibi bir hayat…
Bu nedenle izin vermek gerekiyor, hayatımıza parçalar bırakacak herkese, yada parçalarımızdan bağışlayacağımız başkalarına, başka yerlere, başka mekanlara, başka konulara, başka hayallere, başka hayatlara…
Karşılaştığımızda eski parçalarla, onun bize, hayatımıza kattığı anlamı hatırlayıp, aslında bizi biz yapan şeyin, o parçanın değerini unutmamak gerekiyor.
Çünkü bir gün gelir ve herkes kendi yoluna gidecek, başlayan çok şeyin sonu gelecek, bitecek… Sadece bu sırada geçen zaman harcanmış zaman olmasın.
Kitapların arasında solmuş yapraklar, defterlerin arasındaki notlar, sinema biletleri, kurtulmuş çiçekler, bir uzun yol bileti, belki bir peçete bu parçaları topladığımız her yerde kendimizden bir parça bıraktık. Karşımıza çıktıklarında hatırlanmak üzere bir parça…
Related posts
